Friday, August 31, 2012

Grey ///

არ აქვს მნიშვნელობა მსხვრევას, მთავარია რომ იმსხვრევა... ზღვა. ყველაზე ლამაზად ზღვა ყლაპავს ცეცხლოვან პლანეტას, ვუყურებ და ჰორიზონტს იქით ვქრები მეც, ფიქრი გაწყალდა და ემოციები ცის შრეებად დაიკლაკნა... ყოველთვის მაქვს ფრაზა "რა იქნებოდა რომ..." და ეს მინადგურებს ცხოვრების ბევრ წუთს. სველ თმას ზღვის ნიავმა დაჰკრა და გველებად დაიკლაკნა თხელ სხეულზე. ვერავინ მიხვდება რას ნიშნავს ამხელა წყლის მასა ჩემთვის და რომ ის მხოლოდ წყლის მასა არაა... პლედში ეხვევა ნელ-ნელა აზრები...ჩაიში ჩაძირული მე და ცნობიერებაში გახნილი კიდევ ერთი კარიბჭე. ოცნებების ღამეები გრძელდება და ისევ ოთხკუთხედი წრე. მენატრება. სრული გამოფიტვა. the grass was greener, the light was brighter... ვინმე დამეხმაროს ქვის ტარებაში. ნისლი ჩამოწვა. დანგრეულ სახლში დაბრუნება, ცისფერი ცის კიდის გაცრეცილობა. ხვალ შემოდგომაა და ემოციებზეც შემოდგება. უამრავი ფინჯანი , უამრავი მე და უამრავი ფოტო ბლოგიდან. ნახევრად დაუმთავრებელ წიგნებში ნაპოვნი საკუთარი თავი...რეალობას გაქცეული უფრო რეალობაში წასული... ხვალ კიდევ ერთ წიგნს ვყიდულობ სახელად "თამაში"....

Wednesday, August 15, 2012

ლურჯი

დავიღალე... თავშეკავება...თავდაკავება... წყლის ჩაგუბება, ამჯერად გულში. მხოლოდ ზღვა შემრჩა ლურჯი. ნეტავ წელიწადის ნახევარი ქალთევზა ვიყოვო, ინატრა და ზღვის მუქ ფსკერს ჩასწვდა, გაიღო სიბრძნის კარიბჭე და გვერდითი განზომილება. ხმა არამიწიერი, ხმა საოცნებო სილურჯის. ფიქრად გარინდვა. თვალს ახელს და ცის ჰორიზონტი ჭრის მზერას. არა !!! მლაშე ზღვას მალული ცრემლის ზღვა შეერთო. დიდი იმედები ზარის რეკვით იმსხვრევა. იმედი ხომ მსხვრევადია როგორც უძვირფასესი ფაიფური, თან მსხვრევაც როგორი შემზარავია. შინაგანი გაორების მსხვერპლობა საკმარისია !!! ლურჯით შეიმოსა. სადღაა იმდენი პური რომ სამართალმა ჭამოს. გამორიყული ნავის საჭეს ებღაუჭებოდა...ცივი ნაპირი და თბილი ზღვა...ნაპირი ცარიელი, მოლოდინი არაფრის. Since I've been loving you...