song of hope...

Hello?
Is there anybody in there?
Just nod if you can hear me.
Is there anyone at home?
Come on, now,
I hear you're feeling down.
Well I can ease your pain
And get you on your feet again.
Relax.
I need some information first.
Just the basic facts
Can you show me where it hurts?
მლაშე გემო იგრძნობა...სიმლაშეს წყალი უხდება, წყალი კი ყველაფერს აქრობს, რეცხავს და შლის. ეს ის დროა როცა ადამიანებთან კონტაქტი იზღუდება და მკაცრად განსაზღვრული მოქმედებები იკავებს ადგილს, ამიტომ მოვდივარ აქ და ცოტას ვთავისუფლდები.
დედოფალიო...გილიოტინაო...სცენაო...ნიღბებიო...წავიდა გენაცვალე ის დრო, წავიდა.
რა მენატრება და სადმე გაშლილი ადგილი განუსაზღვრელობის გრძნობას რომ ტოვებს, იმ ადგილზე ჩემი საყვარელი მუსიკის მოსმენა, ღრმა ჩასუნთქვა და ძლიერი ჩახუტება. ძნელია როცა სიცარიელე ახლოს არის და არ გინდა მოგიახლოვდეს...არადა მარტივად შეიძლება წელიწადის ამ სეზონით ტკბობა.
ასეა თუ ისე დავაკვირდი რა, აღვნიშნავ რომ გაჭირდა და თან ისე რომ ეს სიტყვა შეესაბამება ცხოვრების ყველა ასპექტს, განსაკუთრებით გაჭირდა ჩვენში, ადამიანებში. გვიჭირს ფიქრებში, გვიჭირს მოქმედებებში, გვიჭირს თავისუფლებაში, გვიჭირს საკუთარი მეს დაცვაში, გვიჭირს არსებობა...რატომ და ძირითადად ჩვენი სურვილების დათრგუნვაში ვატარებთ ცხოვრებას და საკუთარი თავის ჩარჩო პირობებში მოქცევას ვცდილობთ, ვითომ ასე იმ "ერთის" მიღწევისკენ უფრო წინ მივიწევთ, თუმცა ის "ერთი" ძირითადად არ არსებობს და ცხოვრების გარკვეული ეტაპის ბოლოს აღმოვაჩენთ რომ ნახევარზე მეტი სიცოცხლე იმაში გავლიეთ რომ იმ "ერთისკენ" მივდიოდით, არადა ყველაფერს რომ დავაკვირდეთ მარტივადაა, როგორც წესი ყველა დროსა და სივრცეში წინ გვიდევს პირობითი "განძი" რომელიც შენია, უბრალოდ უნდა გამოიყენო სწორად, მაგრამ ჩვენ რისი ადამიანები ვართ რომ ლაბირინთის დასაწყისში არ დავდგეთ და იქიდან ვეცადოთ განძის ძიებას. ეხლა ვინც ამას წაიკითავს, იტყვის ამას უყურე გამოაცხო რაღაც სიტყვები და თავი შემოქმედი ჰგონიაო...არადა მე მხოლოდ იასამნის სურნელი მინდა, დიდი სივრცე, მუსიკა და ჩემ თმაში გახვეული თბილი ხელები...