უარესობისკენ მიმართულნი

ბოლო დროს ვაკვირდები, რომ უდიდესი წუწუნის სინდრომია ხალხში.... ზოგადად ყველაზე საშინელ საწუწუნო სიტუაციაშიც კი ნაკლები პროცენტით არის გასამართლებელი წუწუნი და განსაკუთრებით მაშინ როცა წუწუნებენ ისეთ პრობლემებზე, რომ ამინდია კოშმარი, რომ ვიღაცას სიგარეტი გაუთავდა, რომ ვიღაცისთვის ყოველი დღე ერთნაირია, რომ ვიღაცა ვერ მუშაობს, რომ ვიღაცას სწყურია....გაოცდები მიზეზებით, სასირცხვილო მიზეზებით...და ამ ყველაფერს საქვეყნოდ ამზეურებენ, იქნებ ვინმესგან ნუგეში იპოვონ... და ზოგადად წუწუნით საკუთარი თავის პოპულარიზაცია ძალიან ადვილია დღესდღეობით...იმას კი არ ცდილობენ რომ საწუწუნო გაიქრონ... მე არ მესმის ასეთი ხალხის... მე ვფიქრობ ცოტა ჩაღრმავება საკუთარ თავთან არავის აწყენს...